Emma Carroll
Namens @kokboekencentrumjeugd mocht ik ‘De onderwaterpoort’ van Emma Carroll lezen. Wat een fijn boek!
Waar gaat het over?
Het is 2032. Groot-Brittannië heeft opnieuw te maken met een hittegolf en de overheid probeert mensen binnenshuis te houden. Maar het is zomervakantie en Polly verveelt zich. Ze wordt samen met haar broer weggestuurd naar haar tante, die aan een meer woont. Bij aankomst blijkt het meer half opgedroogd en vanonder het wateroppervlak wordt een verloren dorp zichtbaar. Als Polly op een nacht besluit een duik te nemen, blijkt ze ineens onder water te kunnen ademen. Langzaam wordt ze meegezogen naar het verleden, waar haar een bijzonder avontuur wacht…
Het boek kent twee verhaallijnen. Eén van die verhalen speelt zich af in de toekomst (2032), het andere in het verleden (1952). De verhalen worden op mooie wijze in elkaar verweven. En beide verhalen maken veel indruk.
De setting van het verhaal in de toekomst is bedroevend, maar niet compleet uit de lucht gegrepen. Het resultaat van de opwarming van de aarde en de effecten daarvan op de mens, wordt realistisch neergezet.
Het verhaal uit het verleden is bijna een sportdocument waarin de karakters ontzettend mooi worden uitgewerkt.
Het mooist vind ik de manier waarop de verhalen bij elkaar komen. Daarbij weet de auteur feitelijke waarheden mooi te combineren met bedachte settings en karakters.
De auteur heeft een fijne schrijfstijl, of eigenlijk moet ik zeggen dat vertaler Jaap Slingerland erin is geslaagd een verhaal neer te zetten dat ontzettend prettig leest. ‘De onderwaterpoort’ is een jeugdroman, maar heeft mij als volwassene ook geboeid van begin tot einde. Mooi boek!