Wilma Geldof
Wauw. Wat een mooi boek. Mooi en schokkend tegelijkertijd. Het is een fictief verhaal, gebaseerd op historische feiten. Het verhaal heeft een diepe indruk op me gemaakt.
Waar gaat het over?
-1961. In het jaar dat het Eichmann-proces loopt, moet de zestienjarige Ditte een schoolopdracht maken over de Tweede Wereldoorlog. Ze wordt gekoppeld aan een nieuw meisje in de klas, Rivka. Maar Ditte weet vrijwel niets over het oorlogsverleden van haar moeder, Nora. Ze weet zelfs niet wie haar biologische vader is. Omdat haar moeder weigert iets te vertellen, gaat Ditte zelf op onderzoek uit.
-Haarlem, 1943. De zestienjarige Nora snakt naar léven: de liefde, jongens, dansen, gelukkig zijn. Maar door de oorlog ligt haar leven stil. Tijdens een verzetsklusje ontmoet ze een jongen op wie ze niet verliefd wil worden, maar het is onoverkomelijk. Deze liefde verandert haar leven voorgoed. Uiteindelijk staat Nora er helemaal alleen voor.
‘Het meisje dat er niet mocht zijn’ gaat over een moeder-dochterrelatie, vriendschap, liefde en de moed die nodig is om het verleden onder ogen te zien. Het is fijn geschreven en leest soepel van begin tot eind. Het boek belicht afwisselend twee perspectieven: dat van moeder Nora in 1943 en dat van dochter Ditte in 1961. Ondanks dat je al een beetje weet hoe het met Nora afloopt, blijven beide verhaallijnen van begin tot eind boeien. Je wil blijven lezen, omdat je voelt dat er steeds meer onder de oppervlakte zit.
Er zit veel verdriet en pijn in dit verhaal. Je leest hoe mensen verharden door alles wat ze meemaken. Het laat zien hoe keuzes en gebeurtenissen iemands leven voor altijd kunnen veranderen. Als Nora’s karakter wordt geïntroduceerd, voel je die kanteling al snel. Van een dromerige en lieve tiener verandert ze in een kind dat wordt verstoten en door velen wordt afgewezen.
De historische waarde van het verhaal is hoog. Het bevat stukjes onbelichte geschiedenis en juist dit heeft ervoor gezorgd dat het verhaal me nog niet losgelaten heeft.