Een rugzak vol

Een rugzak vol – recensie

Pieter Koolwijk (eerste druk 2025)

Obi baalt stevig. Zijn vader heeft een rugtas voor hem klaargezet: een afschuwelijk lelijk ding. En dan moet hij ook nog alleen met de trein naar zijn moeder reizen. Onderweg naar het station geeft Obi te veel geld uit aan een zakmes, waardoor hij niet genoeg geld overhoudt voor een treinkaartje. Hij besluit te gaan lopen naar het volgende station, hopend dat hij daar een goedkoper ticket kan kopen. Maar deze beslissing verandert al snel in een avontuur vol verrassingen.

In de lelijke rugtas die hij van zijn vader kreeg, blijken ook nog eens kleine wezentjes te wonen: wezentjes die symbool staan voor Obi’s emoties. Terwijl Obi verder dwaalt, moet hij zijn weg zien te vinden, zowel letterlijk als figuurlijk want omgaan met die chaotische bewoners van zijn rugtas blijkt nog niet zo gemakkelijk.

Een rugzak vol is een avontuurlijk en ontroerend verhaal. Het draait vooral om het leren omgaan met emoties en accepteren dat ze allemaal een plekje verdienen. Maar ook vriendschap speelt een grote rol.

Ik heb dit boek als luisterboek via de Online Bibliotheek beluisterd, waardoor ik niet helemaal heb kunnen meegenieten van de altijd mooie illustraties van Linde Faas. De fijne manier waarop Floor Paul dit luisterboek heeft ingesproken, maakt dit gemis overigens wel stukken minder erg.

Wat maakte dit boek voor mij zo bijzonder? En wat leerde ik ervan om beter te schrijven?

Ik ben groot fan van Pieter Koolwijk. Opnieuw heeft hij personages gecreƫerd die misschien niet perfect zijn, maar juist daardoor zo herkenbaar en aandoenlijk. Het zijn karakters waar je meteen een band mee krijgt. Ze zitten vol eigenaardigheden en emoties die soms botsen, maar altijd oprecht voelen.

Wat Een rugzak vol voor mij echt goed maakt, is hoe Pieter Koolwijk avontuur en humor weet te verweven met een diepere laag. Terwijl Obi zich een weg baant door onverwachte situaties, geeft het verhaal op een subtiele manier inzicht in hoe je met je eigen emoties kunt omgaan en leert het ons accepteren dat ze er allemaal mogen zijn. Het boek is zowel luchtig als ontroerend tegelijkertijd en dat is precies wat het zo krachtig maakt.