Kermiskind – recensie
Jacques Vriens (eerste druk 2024)
Kermiskind speelt zich af rond 1920 en volgt de 12-jarige Rosa, die met haar familie rondtrekt om op kermissen in theatervoorstellingen te spelen. Rosa krijgt van haar ouders weinig ruimte voor eigen keuzes en moet vooral doen wat van haar verwacht wordt. Meestal is dit acteren, iets waar ze eigenlijk weinig plezier in heeft. Zonder enthousiasme speelt ze haar rollen. Tot ze een bijzondere vriendschap sluit met Teunis, een 17-jarige jongen die schittert op het toneel. Maar Teunis draagt een groot geheim met zich mee. Gaandeweg ontdekt Rosa dat haar eigen gevoelens voor het theater complexer zijn dan ze altijd dacht.
Hoewel het een historisch verhaal is, behandelt het boek thema’s die ook vandaag de dag relevant zijn, zoals vriendschap, acceptatie, identiteit en voor jezelf opkomen.
Rosa wil eigenlijk niet acteren, maar naarmate haar band met Teunis groeit, ontdekt ze dat er toch iets in het toneelspel zit dat haar raakt. Rosa en Teunis moedigen elkaar aan om voor zichzelf op te komen, ieder op hun eigen manier en met hun eigen worstelingen. Terwijl Teunis een geheim met zich meedraagt, leert Rosa haar eigen stem te vinden. Ze durft steeds meer haar eigen energie in het acteren te stoppen. Dit geeft hen beiden de kracht om door te zetten en te vechten voor wat ze belangrijk vinden.
Dit is niet het eerste boek dat ik lees van Jacques Vriens. Ik lees zijn boeken graag en ben weg van zijn historische settings en mooie personages. Zijn teksten lijken ongewoon gewoon en zijn makkelijk te lezen. Maar toch kennen ze diepgang en weten ze spanning, emotie, humor en maatschappelijke thema’s te combineren. Heel fijn om te lezen!
Wat maakte dit boek voor mij zo bijzonder? En wat leerde ik ervan om beter te schrijven?
Wat ik het mooiste vind aan dit boek, is de setting die de schrijver geloofwaardig heeft gemaakt. Aandacht voor detail en historische feitjes geven het verhaal een extra dimensie. Jacques Vriens trok me direct het verhaal in en de wereld voelde echt aan; alsof ik zelf door de kermisstraten liep en de voorstellingen bijwoonde.
De mooie setting die de schrijver gecreëerd heeft, maakt niet alleen de omgeving duidelijk, maar ook het hoe en waarom van gebeurtenissen. Ongetwijfeld ging hier grondig onderzoek aan vooraf. Mooi gedaan!