Gesa Neitzel
Wat vond ik dit een leuk boek! Het verhaal van Gesa Neitzel (vertaling Bette Westera) is verschrikkelijk grappig, maar heeft ook een mooie boodschap. En de illustraties van Julian Meyer? Een feest voor het oog! Zo mooi gedaan.
Waar gaat het over?
Als Mats Mangoest wakker wordt zit er een groot, grijs ‘ding’ voor de ingang van zijn hol. Het is Olivier, de oude olifant. Hij heeft verdriet, maar houdt zijn tranen in, want olifanten horen niet te huilen. Onzin, vindt Mats. Op de savanne zijn genoeg dieren die zich niet gedragen zoals het ‘hoort’: de leeuw is bang, het jachtluipaard bekommert zich om een jong aapje en het nijlpaard loopt op klaarlichte dag te grazen. Olifanten mogen dus tóch best huilen, leert Olivier. En dat doet hij dan ook… van geluk!
Het boek ‘Olifanten huilen niet’ is eenvoudig, maar veelzeggend. Het is komisch en heeft een mooie boodschap over vriendschap en jezelf zijn.
“ ‘Wat is er mis met alle dieren die we tegenkomen?’ ‘Niets,’ zegt Mats lachend. ‘Ze hebben alleen maling aan hoe het hoort. Ze doen gewoon waar ze zelf zin in hebben. “
Naast het fijne verhaal vind je aan het einde van het boek verschillende weetjes over olifanten en mangoesten; een leuke toevoeging voor kinderen (en volwassenen!) die meer willen weten over de dieren in het boek.
Dit was een boek waar ik met ‘gewone’ verwachtingen aan begon, maar tijdens het lezen werden mijn verwachtingen al snel overtroffen. Dit boek vind ik echt een aanrader!